Laatst geüpdatet op 1 mei 2025

Merk je dat je vaak in stilte anderen bekritiseert?

“Mijn collega is zo druk…”
“Mijn buurvrouw is paranoia…”
“Mijn vriendin is een dramaqueen…”
“Mijn ex is narcistisch…”

We doen het allemaal. Etiketten plakken. Oordelen. Kritiek hebben op het gedrag van de mensen om ons heen. Maar wat betekent dat eigenlijk?

Zijn anderen echt zoals wij ze zien?

Of kan de kritiek ons iets diepers duidelijk maken —iets wat over onszélf gaat?

---

Waarom gaat oordelen over anderen over onszélf

Sinds ik me ervan bewust ben dat ik dit doe, zie ik het overal. Bij mezelf én bij anderen. Psychologen leggen uit dat wanneer we ons irriteren aan het gedrag van een ander, we vaak onbewust onze eigen gevoelens of eigenschappen op hen projecteren.

We beschuldigen anderen van precies datgene wat we moeilijk kunnen accepteren in onszelf.

---

Projectie: een spiegel van ons onderbewuste

Ook al zijn bepaalde angsten of onzekerheden nog niet bewust, ze zijn er wél. Ons onderbewuste is altijd actief en brengt ons steeds weer in situaties die deze gevoelens naar boven brengen—zodat we ze kunnen herkennen, begrijpen en helen.

Dat kan confronterend zijn, maar het is bedoeld als uitnodiging. Het leven laat ons zien wat gezien wíl worden.

---

Mijn verhaal: afwijzing en oordelen

In mijn twintiger jaren had ik twee serieuze relaties. Beide keren kon ik hun liefde niet écht ontvangen. Het voelde onveilig. Toen ik later trouwde, dacht ik: nu zal het anders zijn. Maar ik voelde zijn liefde niet. Hij leek zich emotioneel niet te verbinden.

In plaats van dat onder ogen te zien, uitte ik mijn pijn in verwijten:

“Je maakt geen tijd voor me.”
“Je zegt nooit iets liefs.”
“Je ziet me niet staan.”
“Je houdt niet van me.”

Maar wat ik eigenlijk voelde, was: ik ben niet belangrijk voor jou. Je wijst me af. Ik ben bang dat je me verlaat.

Pas na onze scheiding begon ik mezelf echt te begrijpen. Ik ontdekte dat ik diep vanbinnen mezélf afwees. En dat ik in plaats van te oordelen, kon leren van zijn autonomie door zelf verantwoordelijkheid te nemen voor mijn gevoelens en gedrag.

💡 Wil je meer ontdekken over bindings- en verlatingsangst? Lees dan hier verder over het liefdesbange spectrum.

---

Voorbeeld uit de praktijk: chaos en controle

Laatst sprak ik een man die zich ergert aan het gedrag van zijn vrouw: slordig, impulsief, chaotisch. Zelf is hij georganiseerd, verantwoordelijk, netjes. Hij bekritiseerde haar gedrag voortdurend.

Tot hij ontdekte dat hij diep vanbinnen ook verlangde naar vrijheid, spontaniteit, en plezier. Maar hij stond zichzelf dat niet toe—uit angst en oude overtuigingen.

Zijn oordeel over haar was een afwijzing van een deel van zichzelf.

💡Wil je meer lezen over emotionele triggers in je relatie? Lees dan hier verder over hoe om te gaan met emotionele triggers in je relatie.

---

Zelfacceptatie is de sleutel

Wanneer je bepaalde eigenschappen van jezelf niet kunt accepteren, worden ze uitvergroot geprojecteerd op de ander (als in de bioscoop zo groot). En je beoordeelt de beelden als  ‘irritant’, ‘onverantwoordelijk’, ‘afstandelijk’.

Maar de pijn ligt vanbinnen.

Zolang je jezelf niet volledig accepteert, zul je ook de mensen om je heen blijven bekritiseren. Omdat je in hen ziet wat je bij jezelf afwijst.

De oplossing? stop met (delen van) jezelf afwijzen.

---

Ken jezelf: de doorbraak die alles verandert

Eeuwen geleden zei de Griekse filosoof Socrates het al: Ken uzelf.
Dat is het begin.

Toen ik mijn eigen angsten onder ogen durfde te zien, stopte het gevecht. Ik hoefde de ander niet meer te veranderen. Ik begon mezelf te begrijpen. En daardoor kon ik eindelijk écht verbinding maken—eerst met mezelf en van daaruit met anderen.

---

Zelfacceptatie als brug naar je échte zelf

Wanneer je jezelf niet volledig accepteert, blijf je in gevecht met wie je bent. Je speelt rollen. Je probeert te voldoen aan verwachtingen. Je probeert goed genoeg te zijn—voor anderen, maar vooral voor jezelf.

Maar wie ben je als je stopt met jezelf te corrigeren?
Wie ben je als je niets meer hoeft te bewijzen?
Wie ben je zonder je rol als de sterke vrouw die zorgt voor iedereen of de succesvolle professional?

Je echte zelf komt pas tevoorschijn als je bewust wordt van je maskers en rollen. 

---

De vrijheid van leven zonder maskers

Je hoeft niet meer te pleasen, je anders voor te doen, of jezelf te veroordelen. Je hoeft geen oude overtuigingen meer te volgen die je klein houden.

Wanneer je jezelf accepteert, met alles erop en eraan, ontstaat er ruimte voor wie je werkelijk bent. Niet de aangepaste versie. Niet de versie die je hebt aangeléérd. Maar het all-inclusive-pakket, de ware en unieke jij—vol liefde, kracht, gevoel en waarheid.

---

Dat moment verandert alles

Als je thuiskomt in jezelf, verandert je leven op elk niveau:

🌱 Je stopt met anderen te bekritiseren—omdat je de afgesplitste delen van jezelf integreert.
🌱 Je voelt geen bewijsdrang meer—omdat je genoeg bent zoals je bent.
🌱 Je kunt echte verbinding ervaren—omdat je open durft te zijn.
🌱 Je relaties verdiepen zich—omdat jij je niet langer verschuilt.

---

De reis naar je echte zelf begint met één stap: naar binnen

Dat is de reis waar ik over schrijf: De reis naar jezelf zoals je bedoeld bent.

Niet omdat je gebroken bent, maar omdat je compleet bent—en dat zelf weer mag herinneren.

---

 

➡️ Je hoeft jezelf niet langer te verliezen in rollen of oordelen.
In mijn e-book ‘Wie ben jij echt’ neem ik je mee terug naar jouw essentie.

“Een liefdevolle gids voor je reis naar: weer leren geloven in jezelf en je relatie”

Download nu hier gratis het e-book

[Anderen zeggen hierover dat het praktisch, persoonlijk en verdiepend is]

---

Superfijn als je deze boodschap wilt delen via de knoppen rechts.

Want leren en weer doorgeven is het rimpel-effect dat je ziet als je een steen in het water gooit. Het kan heel ver reiken. Samen maken we een betere wereld ♡