De illusie loslaten
dat hij ooit zal veranderen.
Liefde hoeft geen geen mysterie te zijn en ook geen achtbaan, spel of puzzel die ik moet oplossen om eindelijk gekozen te worden.
Liefde voelt veilig.
Je relatie is als een spiegel
Er komt een moment (of niet) in je leven dat het besef doordringt: ik hou niet van wie hij is — ik hou van wie ik denk dat hij is, van wie ik wíl dat hij is.
Het is hoop vermomd als romantiek. Het is een verlangen naar verbondenheid, naar bevestiging, naar betekenis.
En dat realisatie-moment is pijnlijk.
“Ik ben gestopt met het romantiseren van de versie van jou die nooit echt heeft bestaan.”
Ik wilde zo graag geloven dat jij anders was. Dat achter je vaak zo kille afstandelijkheid en onvoorspelbaarheid een diep, gekwetst hart zat dat gewoon wat tijd nodig had. En, niet te vergeten, mijn liefde!
De kracht van projectie
Ik projecteerde mijn eigen vermogen tot liefde, empathie en groei op jou – met de overtuiging dat je dat zou overnemen en je mij ook zou liefhebben op die manier, zoals ik dat nodig had.
Maar wat ik zag, was niet echt.
Het was een spiegel van mijn eigen verlangen, geen reflectie van jou.
We zien mensen niet zoals ze zijn. We zien ze zoals wij willen dat ze zijn (vooral als we onszelf nog niet echt kennen).
Verliefd op een droom
Het heeft lang geduurd voordat ik doorhad dat ik niet van jou hield zoals je was, maar van het idee van hoe ik dacht dat je zou kúnnen zijn. Van het potentieel, de mooie momenten (hoe zeldzaam ze ook waren), de belofte van wat zou kunnen zijn — als je maar anders was.
Ik hield van een toekomstbeeld dat nooit zou komen. Ik klampte me vast aan herinneringen die eigenlijk nooit stabiel of veilig waren.
De waarheid? Jij was consequent in je inconsequentie.
Maar ik gaf het betekenis, ik zocht naar tekenen van hoop, van liefde, van “diepere lagen”.
En zo bleef ik verliefd op een droom.
De prijs van zelfverraad
Wat ik niet doorhad, was dat ik elke keer dat ik jou idealiseerde, een stukje van mezelf verraadde.
Elke keer dat ik een grens liet vervagen, mezelf wegcijferde, mezelf verontschuldigde voor jouw gedrag — verloor ik een beetje meer van wie ik werkelijk was.
🔸Liefde vraagt soms offers. Maar ware liefde vraagt nooit om zelfvernietiging.
Door te blijven hopen dat jij op een dag zou worden wie ik in jou zag, stelde ik mijn eigen heling uit. Ik hield mezelf gevangen in een verhaal waarin jij de hoofdrol speelde, terwijl ik mijn eigen script vergeten was.
De ommekeer
Het keerpunt kwam niet plotseling, maar groeide langzaam.
Het zat in de kleine dingen: het ongemak dat ik negeerde, de pijn die ik wegduwde, de patronen die zich bleven herhalen.
Totdat ik het niet meer kon ontkennen: jij was niet wie ik dacht dat je was. En ik was niet mezelf bij jou.
De breuk deed pijn maar wat daarna kwam was nieuw:
🔸 Ruimte. Adem. Eerlijkheid.
Ik kon eindelijk rouwen om iets dat nooit echt was.
Daarin lag de echte bevrijding en het heldere besef dat ik de focus moest verleggen naar mezelf:
🔸 wie ben ik, los van hem? wat stel ik dan voor? wat heb ik dan te doen?
Liefde hoeft geen mysterie te zijn
Wat ik nu weet is dat liefde geen mysterie hoeft te zijn.
Het hoeft ook geen achtbaan te zijn, en het is ook zeker geen spelletje.
En bovenal moeten we niet hoeven vechten om gekozen te worden.
Liefde voelt veilig
Liefde voelt veilig. Stil. Vanzelfsprekend.
En boven alles: liefde begint bij jezelf.
Bij mogen zijn die je bent en geloven daarin.
“Ik ben gestopt met het romantiseren van de versie van jou die nooit echt heeft bestaan.”
Herken jij je hierin?
Aan wie dit leest en zichzelf hierin herkent: wees zacht voor jezelf.
Je houdt met heel je hart van hem, ook al kan hij dat niet teruggeven.
Dat maakt jou niet zwak.
Dat maakt jou menselijk.
En het betekent dat je ook in staat bent om jezélf met heel je hart lief te hebben.
Begin daar. Vandaag nog.
Voel je welkom om te delen hierover in de reacties of misschien heb je vragen aan mij, neem gerust contact op of boek een gratis kennismakingsgesprek hier.
☞ Vind je dit artikel waardevol en denk je dat anderen er ook wat aan kunnen hebben? delen kan via de social media knoppen rechts
♥︎ Ken je iemand persoonlijk die hiermee worstelt in haar relatie, stuur het alsjeblieft door. We hoeven niet alles alleen te doen. We delen met elkaar. Dank daarvoor!
Hallo Margriet, wat mooi heb je dit omschreven. Heel kwetsbaar en eerlijk. Wat zal het pijnlijk zijn geweest om hier achter te komen. Goed dat je jezelf hebt hervonden en nu weet wat je waarde is.
P.s. ik krijg je nieuwsbrief nu dubbel en dwars! Maar heel blij dat die nu in mijn mailbox binnenrolt. Leafs, Jacoline
Dank voor je reactie Jacoline!
Ja, pijnlijk maar zo verrijkend. Omdat het de relatie kan herstellen.
Als het daarvoor te laat is (zoals bij ons) helpt het om respectvol te scheiden en verbonden te blijven als ouders.
Dat is toch winst vind ik.
Liefs, Margriet
P.S. dubbel en dwars i.p.v. helemaal geen nieuwsbrief? Dat hoeft nou ook weer niet. Ik zal dat even corrigeren!
Prachtig! Mooi geschreven❤️
Wat lief, dankjewel!
❤️
Lieve Margriet.
Recht vanuit je hart geschreven , en wat ben je gegroeid in al die jaren. Je bent een geboren coach. Lfs Foekje
Wat een mooi compliment, dankjewel 🙏 ❤️